As Salam u Alaikum

27 februari 2017 - Paramaribo, Suriname

Hallo allemaal,

alweer bijna een week geleden dat ik iets op de blog geschreven heb, maar de tijd gaat nu zo snel dat ik er bijna geen tijd meer voor heb. Meestal is dat een goed teken toch?! Nou dat is ook wel zo. Nu ik een beeld van mijn stage heb en mijn huisgenoten wat beter heb leren kennen voel ik mij telkens meer thuis. Ik zou proberen om in het kort mijn week te beschrijven (vanaf mijn vorige blog natuurlijk). Hopelijk gaat dit wel goed, want ik probeerde het net en toen had hij alles verwijderd -__-

Woensdag mocht ik met de onderbouw mee naar het vliegveld Zorg en Hoop. Hier hebben de kinderen kennis gemaakt met vliegtuigen en het vliegveld. Ik was natuurlijk meteen in mijn element toen ik hoorde dat ik mee mocht. Ik heb de camera mee genomen en heb alle momenten willen vast leggen. De kinderen waren zo betrokken en zo enthousiast, maar natuurlijk was ik ook super enthousiast. Het was weer zo leuk met de onderbouw kinderen, sommige dingen mis ik echt wel in de bovenbouw hoor. https://youtu.be/SWCkLtpX1Ig​ Hier is de link naar het filmpje wat ik van deze dag (samen met mijn fantastische filmmonteur Moniek) heb gemaakt. Daarna ben ik nog lekker even met mijn eigen klasje mee gaan gymen. Hier gaat gym heeeeeelllll anders! ten eerste het veld is heet, heel heet! ten tweede het veld is heel goor, er ligt van alles van zwervers en jongeren die daar sporten. ten derde ​ze krijgen les van een vak docent, met weinig spullen. Toen ze klaar waren was is weer net een stagiaire die overreden was door een vracht wagen. Ik was vuur rood van de zon en helemaal bezweet. Tijd voor een lekkere duik in het zwembadje dus (die ondertussen groen ziet van de algen)

Donderdag begon ik mijn dag in de stamgroep. Waar ik een klein groepje bijles gaf, voor een toets biologie wat ze die ochtend hadden. Het hoofdstuk ging over de veranderingen van een jongen en meisje in de pubertijd. Ik stond er van versteld dat een van de jongens niet wist te vertellen, dat je eerst het velletje van de penis naar achter moet schuiven en dan goed schoon maken met water. Toen ik dit vertelde aan mijn huisgenoten (ja, hier ben ik toch zo open in) hebben ze mij keihard uitgelachen. Ik zit op een islamitische school, best een grote kans dat hij geen velletje heeft toch. Heb ik weer, toch weer wat beter in deze cultuur moeten verdiepen haha. Daarna mocht ik voor groep 5 staan. Alleen! Het was echt wel een kleine klas, maar laten wist ik ook waarom. Een van de jongens wilde gewoon echt niet aan het werk, hoe leuk ik de opdracht ook maakte. Hij was zoals ze dat hier noemen nu al schoolmoe. Kinderen kunnen makkelijk tot hun 15e naar de basisschool, ze blijven dan gewoon zitten tot ze door moeten van wegen hun leeftijd. Toen ik daarna helemaal uitgeput thuis kwam zijn we lekker een kopje koffie wezen doen bij een lekkere koffie bar. Heb ik nog even aan mijn weekverslag kunnen werken en wilde ik hem opsturen, wist ik het e-mail adres niet :D goed bezig he.

Vrijdag ben ik weer vroeg naar deze koffiebar gegaan. Ze hadden er lekkere koffie, airco en weinig muggen. Dat is hier echt heel erg, ik loop nu met 5 plakkaten op mijn benen van die stink muggen. Ze zijn zo groot dat zitten gewoon pijn doet. Hier moet ik dus nog even een oplossing op vinden, want dit zijn niet de enige muggenbulten helaas. Maar hier had ik dus even geen afleiding wat ik in het studentenhuis dus wel continu heb. Hier heb ik nog even aan mijn onderzoek kunnen werken en heb ik mijn weekverslag kunnen inleveren. 's Avonds had mijn school een bijeenkomst gepland over opvoeden. Dit moest handvatten geven aan de ouders (de ouders die er waren, dit was misschien net 1/5 van alle ouders) hoe ze het beste rekening met kinderen kunnen houden. Of zoals ze het hier zeiden, dat ze niet op je hoofd gaan zitten :P. Het was echt super interessant, alleen kregen we op een gevenmoment echt een houten kont! (Zwanus zoals mijn huisgenootje het noemde ;P)Hierna ben ik samen met mijn huisgenootjes (die mee waren gegaan naar deze bijeenkomst) bij Zus en Zo gaan eten. Hier hebben we een goede bodem voor de avond kunnen leggen, wat hebben ze hier toch lekker eten! Na het opfrissen (wat je hier makkelijk 4 keer per dag doet) zijn we naar het centrum gegaan. Hier hebben we een lekkere cocktail gedronken bij 't Vat en zijn we daarna doorgegaan naar tequila. Daar heb ik de grootste lol gehad met Moniek! We hebben zo hard gelachen om van die stomme mensen, die moeten echt de volgende dag spijt hebben van wat ze aan het doen waren. Maar ook mensen die zo grappig aan het dansen waren, van die oude Nederlanders die dan doen alsof ze leuk dansen. Ja je leest het goed er zijn hier ook best veel oude Nederlanders die denken dat ze stagiaires kunnen fixen hahaha. Maar al snel was het half 5 en probeerde onze mannelijke huisgenoot even een goedkope taxi te regelen. En weer lagen we op de grond van het lachen toen de taxichauffeur 25 SRD vroeg en Jasper met een pokerface door liep. uiteindelijk heeft hij een goedkopere taxi gevonden voor 22,5 SRD haha held! Heerlijk avondje!

Zaterdag zijn we er weer vroeg uit gegaan. We hadden eigenlijk een trip gepland dit weekend maar jah het blijft natuurlijk Suriname.. dus ja die ging niet door. Dus wilde we gaan ziplinen, maar ja hier moest je voor reserveren. Dit ging dus ook niet door, toen moesten we iets nieuws verzinnen. We zijn uiteindelijk met onze geweldige taxichauffeur Moen naar fort Nieuw Amsterdam gegaan. Dat was echt heel gaaf en een mooie ervaring. Toen we thuis kwamen waren we zo moe dat we direct in de hangmat zijn gesprongen en zijn hier niet meer uitgekomen. 's avonds lag ik er zo vroeg in, en heb als een blok geslapen.

Zondag ochtend, je denkt heerlijk uitslapen!! Maar helaas pindakaas, daar dacht mijn lieftallige buurvrouw anders over. Ze dacht laat ik die studenten is uit bed blazen met mijn oude vrouwen muziek, daar worden ze vast vrolijk van! NOU NEE DUS! Was ik eindelijk af van die gillende kinderen, heb ik hier een doorgedraaide buurvrouw. Gelukkig kan ik hier wel weer keihard om lachen met mijn Nathalie, waarmee ik nog even heb gebeld. In de twee weken dat ik hier zit heb ik zo weinig contact met Nederland gehad, je bent hier zo in een andere wereld. Ik vind het ook heel moeilijk om te beschrijven hoe het hier is. Het ene moment denk ik yes het gaat goed, en dan opeens is het weer allemaal kut.

Deze week bijvoorbeeld, is echt heel goed verlopen. Voelde me echt een beetje thuis en op mijn plaats. Tot ik dan vandaag weer een mail krijg van dat stomme rot visum, dat ik te weinig geld heb af gegeven! Of ik boven op 380 SRD nog even 760 SRD wil storten. Denk je dat je er klaar mee bent na de hele voorbereiding in Nederland en na al die problemen met hier aangeven (wat mij vrijdag overigens wel is gelukt). Blijk ik maar weer een stempel tot in mei te hebben gekregen en moet ik bijna 150 euro betalen. Maar gelukkig groeit het geld hier in de tuin! Moniek en ik hebben een geldboom ​gevonden in de tuin, we vertellen dat natuurlijk tegen niemand want anders hebben wij straks te weinig. Dus dan kunnen we die 400 euro die we zo ongeveer aan het visum kwijt zijn makkelijk plukken. Verder moeten we ook echt wat meer thuis gaan koken, lekker met de pannen vol kakerlakken. Maar dat is goed voor de weerstand, dus gaan we vanavond ook weer lekker doen denk ik.

Vandaag is het natuurlijk maandag en begonnen ze op mijn stage weer met het vlag hijsen en een presentatie van een klas. Daarna gingen we weer terug naar de klas en was daar ineens een andere stagiaire, super tof natuurlijk (not)! Zij moet in deze klas stage lopen, dus denk dat het voor mij de komende twee weken even observeren wordt. Morgen mag ik dan wel een les geven dus die ga ik zo ook nog even voorbereiden! Allemaal zonder lesvoorbereiding want ze hebben hier een hele andere manier van voorbereiden.

Mijn stagebegeleidster wilt eigenlijk ook dat ik volgende week maandag de opening doe, dus moet echt gaan oefenen op het Surinaamse volks lied!

Jullie horen het dus, mijn weken zijn hier goed gevuld met leuke dingen. Maar ook soms best wel weer wat tegenslagen. Maar daar haal ik zo veel leermomenten uit! Wat ik wel echt ga aanraden aan de mensen die volgend jaar hier heen gaan is of heel veel geld meenemen of gewoon maar 3 maanden gaan. Dat scheelt zo verschrikkelijk veel gezeur! En echt op tijd beginnen met dat stomme rot onderzoek.

Nou jullie horen weer snel van mij, en als je echt benieuwd ben naar wat we alle dagen nou aan het doen zijn. Moniek schrijft elke dag een blog en negen van de tien keer komt daar ook wel in voor wat ik gedaan heb hahaha.

Brasa uit Suriname

of zoals ze de groet bij mij op stage doen As Salam u Alaikum.

x

Foto’s

3 Reacties

  1. Truus:
    28 februari 2017
    Mooie verhalen, Eveline. Het is goed om ook eens in een andere wereld te zijn. En het Nederlandse onderwijssysteem kun je niet zomaar op dat van Suriname leggen........
  2. Ilona:
    2 maart 2017
    Wat leuk zeg om al die mooie verhalen te lezen. Kijk al weer uit naar het nieuwe verslag. Succes en veel plezier XX
  3. Eveline van den Ban:
    18 maart 2017
    Ahh lief Ilona! dankjewel gaat helemaal goed komen!!

    Ja Truus, dat klopt het is echt een hele andere wereld! het onderwijssysteem vind ik wel redelijk veel overeenkomsten te hebben met ons onderwijssysteem. Maar ik denk dat je dit zeker niet van alle scholen kan zeggen. Ik ga misschien nog bij andere huisgenootjes kijken op scholen die echt heel anders zijn. Nog drie maanden de tijd om te kijken haha